De glas-in-lood ramen van de Sint-Janskathedraal
Koptekst 1
De middeleeuwse kathedrale basiliek van Sint-Jan Evangelist, één van de vier topmonumenten van Brabant, beschikt helaas niet meer over de oorspronkelijke gekleurde en beschilderde ramen.
Maar wel over bijzondere ramen uit de tweede helft van de 19e eeuw; de ontwerpen zijn van de toenmalige restauratiearchitect Lambert Hezenmans en de ramen werden vervaardigd in de glazeniersateliers van Capronnier te Brussel.
Daarnaast is er eigentijdse glas-in-loodkunst zoals het raam “De Vrouw en de Draak” van Marius de Leeuw (1966) en het raam “Het Laatste Oordeel” van Marc Mulders (2006).
​
Hiernaast een raam van Marius de Leeuw voor de Sacristiehal.
Voor de huidige ramen geldt, net als voor de vroegere middeleeuwse ramen, dat zij “verhalen vertellen, onderwijzen”. Over het geloof en geloven, over de kerkvaders en heiligen, over de sacramenten en de betekenis voor ons dagelijks leven.
Hoe kijken wij daar nu tegenaan? En dan vanuit het besef dat godsdienst en maatschappij voortdurend evolueren?
De ramen hebben naast religieuze en iconografische facetten ook een kunst- en cultuurhistorische betekenis.
Wat kunnen wij vertellen over het ambacht van de glazeniers, de stijl, over het ontwerp en fabricageproces, de gehanteerde glasbewerkingstechnieken?
Ondanks hun relatief jonge leeftijd zijn er restauraties aan de glazen geweest: wat is de invloed daarvan op het kleurbeeld en de afbeeldingen, wat waren toen en zijn nu de daarbij gehanteerde uitgangspunten?
Wie waren de 19e-eeuwse families en stichtingen die met hun schenkingen het maken en plaatsen van de ramen mogelijk maakten?
Wat was de intentie achter de schenking van “hun” raam en wat is het verhaal van hun schild (heraldiek) op de ramen?